در فرآیند دادرسی اگر یکی از اطراف دعوا یا یکی از شهود به زبانی صحبت کند که قاضی آن را نداند یا سندی دلیل واقع شود که به زبان بیگانه باشد، مترجم ترجمه آن را به عهده میگیرد. بر این اساس مقاله حاضر درصدد است به این سوال اساسی پاسخ دهد، ماهیت فقهی و حقوقی ترجمه در امور قضایی چیست؟. در میان فقها چهار قول در رابطه با ماهیت ترجمه وجود دارد: 1- شهادت بر شهادت بودن ترجمه، 2- خبر بودن ترجمه 3- رجوع به کارشناس بودن ترجمه و 4- ولایت بودن ترجمه. با این حال در این پژوهش سه وجه دیگر هم طرح و بررسی می شود. صرف نظر از شهرت قول اول در میان فقهای امامیه، اختیار هر یک از اقوال و وجوه آثار گوناگونی به دنبال دارد مانند شرط تعدد مترجمین، مرد بودن و عدالت ایشان. قانونگذار ایران نیز در طول زمان رویکرد دوگانهای در این رابطه از خود نشان داده، گاهی شرایط شهادت را در آن معتبر دانسته و گاهی خیر . اما در آخرین رویکرد به نظر میرسد قول رجوع به کارشناس را ملاک قرار داده است. مقاله حاضر که با روش توصیفی-تحلیلی به رشته تحریر درآمده، پس از بررسی وجوه و اقوال در منابع معتبر شرعی، نهایتا قول سوم را در اولویت می داند.
لطفی, عبدالرضا و مطهری فرد, علی . (1403). ماهیت فقهی و حقوقی ترجمه در امور قضایی. گفتمان حقوق اسلامی معاصر, 2(3), 149-172. doi: 10.22034/cild.2024.9947
MLA
لطفی, عبدالرضا , و مطهری فرد, علی . "ماهیت فقهی و حقوقی ترجمه در امور قضایی", گفتمان حقوق اسلامی معاصر, 2, 3, 1403, 149-172. doi: 10.22034/cild.2024.9947
HARVARD
لطفی, عبدالرضا, مطهری فرد, علی. (1403). 'ماهیت فقهی و حقوقی ترجمه در امور قضایی', گفتمان حقوق اسلامی معاصر, 2(3), pp. 149-172. doi: 10.22034/cild.2024.9947
CHICAGO
عبدالرضا لطفی و علی مطهری فرد, "ماهیت فقهی و حقوقی ترجمه در امور قضایی," گفتمان حقوق اسلامی معاصر, 2 3 (1403): 149-172, doi: 10.22034/cild.2024.9947
VANCOUVER
لطفی, عبدالرضا, مطهری فرد, علی. ماهیت فقهی و حقوقی ترجمه در امور قضایی. گفتمان حقوق اسلامی معاصر, 1403; 2(3): 149-172. doi: 10.22034/cild.2024.9947